wanneer is de duitse taal ontstaan?

De Duitse taal begon zich te vormen in de zesde eeuw na Christus, toen de eerste Germaanse stammen introkken in het huidige Duitsland. De Franken, die tot deze stammen behoorden, gaven hun naam aan het land en aan de taal.   De schriftelijke vorm van het Duits begon zich te ontwikkelen in de achtste eeuw na Christus, en in de twaalfde eeuw leek het Duits veel op de vorm die wij vandaag de dag kennen. In de moderne tijd wordt Duits gesproken door ongeveer 100 miljoen mensen in Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Liechtenstein, Luxemburg en België. Het is ook een officiële taal in Italië (Zuid-Tirol) en in San Marino.

De moderne Duitse taal is ontstaan uit de samensmelting van een aantal verschillende dialecten die in de middeleeuwen in het Heilige Roomse Rijk werden gesproken.   De eerste schriftelijke vermeldingen van een Germaanse taal verschenen in de 8e eeuw, en tegen de 12e eeuw waren de verschillende dialecten samengesmolten tot wat wij nu als Duits herkennen. De moderne standaardvorm van het Duits begon vorm te krijgen in de 19e eeuw, toen geleerden en schrijvers begonnen met het codificeren en bevorderen van specifieke regels voor het schrijven en spreken van de taal.

Er is geen precies antwoord op deze vraag, omdat het Duits, net als alle andere talen, zich in de loop der tijd voortdurend heeft ontwikkeld. We kunnen de oorsprong van de Duitse taal echter terugvoeren tot ongeveer 750 na Christus. Dit was de tijd dat oude Germaanse stammen begonnen te migreren naar wat nu bekend staat als Duitsland    Deze vroege Germaanse volkeren spraken een verscheidenheid aan lokale dialecten, die uiteindelijk samengroeiden en evolueerden tot wat wij nu kennen als Oudhoogduits. Dit proces nam meerdere eeuwen in beslag, waarbij de vroegste schriftelijke vermeldingen van Oudhoogduits dateren van rond 1050 na Christus.