wanneer is scheikunde uitgevonden?

De oude Egyptenaren en Grieken waren de eersten om het gebruik van alchemie te documenteren, wat een vroege vorm van scheikunde is.

De alchemie is de voorloper van de moderne scheikunde. Alchemie is een oude vorm van scheikunde die duizenden jaren lang in verschillende vormen over de hele wereld werd beoefend. De doelstellingen van de alchemie waren het transmuteren (omzetten) van het ene metaal in het andere, het creëren van een levenselixer dat jeugd en onsterfelijkheid zou verschaffen, en het vinden van een universeel oplosmiddel dat elke stof kon oplossen. De eerste echte scheikundige was Robert Boyle, die wordt beschouwd als de vader van de moderne scheikunde. Hij ontwikkelde de wetenschappelijke methode en was de eerste die zorgvuldig de eigenschappen van stoffen mat. Hij stelde ook voor dat elementen bestaan uit kleine deeltjes, atomen genaamd.

De geschiedenis van de chemie gaat terug tot de vroegste praktijken van mensen die materialen in hun omgeving manipuleerden voor hun eigen doeleinden. Aangenomen wordt dat de vroege mens rond 10.000 voor Christus voor het eerst begon te experimenteren met verschillende soorten materialen. In wat bekend staat als "het oudste beroep", zouden vrouwen voor het eerst manieren hebben ontdekt om mineralen en planten te combineren tot kleurstoffen en cosmetica. Rond 4500 voor Christus begonnen de Sumeriërs een proces dat "oplossingsmijnbouw" werd genoemd, waarbij zij stenen in water dompelden om de waardevolle mineralen binnenin uit te logen. Dit was een van de eerste voorbeelden van chemische techniek.

Chemie werd uitgevonden in de vroege jaren 1800 door wetenschappers die manieren zochten om de productie van buskruit te verbeteren.