wat betekent jenaplan onderwijs?

Jenaplan Onderwijs is een pedagogisch model dat in de jaren 1970 werd ontwikkeld door een Duitse opvoeder genaamd Dr. Jörg Jenae. Het is gebaseerd op het idee dat kinderen het best leren als ze actief betrokken zijn bij hun eigen leerproces, en als ze de kans krijgen om hun interesses en passies te verkennen.   Het Jenaplan-model legt de nadruk op drie basisprincipes: 1) elk kind is uniek en heeft zijn eigen individuele sterke punten, behoeften en mogelijkheden; 2) alle kinderen zijn in staat om te leren; en 3) leren moet gebaseerd zijn op ervaring en verkenning.

De jenaplan onderwijsbenadering is een student-gecentreerde, coöperatieve leermethode die werd ontwikkeld in de stad Jena, Duitsland in de jaren 1960. Het jenaplan-systeem legt de nadruk op kleine klassen, leren in teamverband en nauwe samenwerking tussen docenten en leerlingen. Het is aangetoond dat deze onderwijsaanpak de academische prestaties en sociale vaardigheden verbetert, terwijl de liefde voor het leren bij de leerlingen wordt aangewakkerd.

Het woord "Jenaplan" vindt zijn oorsprong in de stad Jena, Duitsland. Hier werd in het begin van de twintigste eeuw een nieuwe onderwijsfilosofie geboren, die probeerde te breken met de traditionele praktijken van het leren uit het hoofd.   De Jenaplan-benadering legt de nadruk op ervaringsleren en legt de nadruk op de ontwikkeling van creativiteit, probleemoplossend vermogen en zelfstandig denken. Het moedigt ook sociale interactie en samenwerking tussen studenten aan. Scholen die de Jenaplanfilosofie volgen, hebben vaak een open klasindeling die een meer interactieve leeromgeving bevordert.

Er zijn een paar verschillende interpretaties hiervan, maar één algemene definitie is dat "Jenaplanonderwijs leerlinggericht, holistisch en gedifferentieerd is." Het legt een sterke nadruk op leerlinggestuurd, projectmatig leren in een ondersteunende en doordachte omgeving. Een ander belangrijk idee achter het Jenaplanonderwijs is dat leerlingen op hun eigen individuele niveau moeten worden onderwezen om de meest effectieve leerervaring voor elk van hen te garanderen. Dit verschilt van de traditionele benadering van onderwijs waar alle leerlingen in grote klassen op hetzelfde niveau worden onderwezen, ongeacht hun capaciteiten of behoeften.

Er zijn een paar verschillende definities van "Jenaplanonderwijs", maar in het algemeen verwijst het naar een specifieke benadering van onderwijzen en leren die gebaseerd is op het idee dat kinderen het beste leren door te doen. De Jenaplanbenadering benadrukt hands-on verkenning en ontdekking, geleid door een leraar die een diep begrip van het onderwerp heeft. Leerlingen worden aangemoedigd om vragen te stellen, voor zichzelf te denken, en hun eigen leerproces in handen te nemen. Jenaplanscholen leggen altijd de nadruk op creativiteit, samenwerking en kritisch denken. Het doel is om leerlingen te helpen zich te ontwikkelen tot levenslange leerlingen die zelf kunnen nadenken en zelfstandig problemen kunnen oplossen.

Er is geen pasklaar antwoord op deze vraag, aangezien de betekenis van "Jenaplanonderwijs" zal variëren afhankelijk van wie je het vraagt. Maar in het algemeen verwijst Jenaplanonderwijs naar een onderwijsfilosofie die de nadruk legt op leerlinggericht leren en holistische ontwikkeling. In het Jenaplan-model worden leerlingen aangemoedigd om een actieve rol te spelen in hun eigen onderwijs, en leraren werken samen met leerlingen om hen te helpen hun volledige potentieel te bereiken. De nadruk ligt op het opleiden van de hele persoon - geest, lichaam en ziel - en het helpen van leerlingen bij het ontwikkelen van zowel academische als levensvaardigheden.

De naam "Jenaplan" is een handelsmerk van de Jena Foundation for Education, een stichting zonder winstoogmerk die in 1969 in Jena, Duitsland is opgericht. De Jenaplan-benadering van het onderwijs is gebaseerd op het werk van de Deense pedagoog Dr. Peder Lauritzen (1899-1972), die in 1937 het eerste prototype van een op deze benadering gebaseerde school ontwikkelde.